Mama en verpleegkundige Gisele en dochter én patiënte Freya aan het woord
Op 6-jarige leeftijd werd Freya aangereden door een auto op straat waarbij ze een zwaar hersentrauma opliep. Na een jarenlange revalidatie staat mama en, inmiddels gepensioneerd, verpleegkundige Gisele nog steeds aan haar zijde om samen met Mané vzw voor haar te zorgen. ‘Freya is ondanks alles altijd heel positief gebleven. Kom op, kop op! is haar motto geworden’, zegt mama Gisele.
Iedereen van het dorp kent Freya wel, al is het maar omdat ze altijd vriendelijk hallo zegt. "Ik neem Freya overal mee naartoe waar het mogelijk is. Ze is er nu eenmaal heel graag bij, ook al beseft ze wel dat ze niet meer alles kan", zegt mama Gisele die naast mantelzorger ook nog verpleegkundige is van haar dochter in het weekend. "Tijdens de week verblijft ze in Mané vzw, maar in de weekends of wanneer ik vrij heb, zorg ik voor haar."
Over het ongeval
"Freya wandelde samen met mij en mijn andere dochter Eva over straat toen we aangereden werden door een auto die ons niet had gezien bij het oversteken. Eva en ik konden de auto ontwijken, maar Freya werd opgeschept en kwam uiteindelijk met haar hoofd tegen de betonnen stoeprand terecht. Ze heeft van maart tot en met kerstmis in coma gelegen en daarna is de jarenlange revalidatie begonnen.
In het begin kon ze niets meer: niet eten, slapen, drinken, praten, … eigenlijk zat ze gevangen in haar eigen lichaam. Ze heeft zoveel mogelijk opnieuw proberen aanleren tijdens een 14-jaren lange revalidatie in Nederland. Momenteel kan ze bijvoorbeeld wel al een bekertje drinken vasthouden en maakt ze zich verstaanbaar naar mij toe. Ze staat er ook echt op dat ze zelf wil praten. Voor haar geen machines of computers om te communiceren."
Gisele: Mijn werk is mijn uitlaatklep
Freya: Kom op, kop op!
Over de combinatie werk - thuiszorg
"Ik ben meer dan 30 jaar in dienst geweest bij het Wit-Gele Kruis, ook tijdens de meest intense periodes met Freya. Ik doe mijn werk heel graag. Het Wit-Gele Kruis is eigenlijk een beetje mijn uitlaatklep. Ik heb ook nooit enkel willen thuiszitten om te zorgen voor Freya omdat ik dan voortdurend het aanspreekpunt was geweest en Freya ook enkel naar haar mama zou teruggrijpen."
Over de toekomst
"Freya en ik doen heel veel dingen samen, zoals wandelen, op bezoek gaan bij familie of vrienden en op reis gaan. We houden het altijd heel gezellig. Toch denk ik ook al wel eens na over de toekomst en hoe het haar eventueel zou gaan als ik er niet meer ben, maar daar wil Freya niets van weten. Kom op, kop op! zegt ze dan."